มีคนเคยกล่าวว่ามีมรดกสองอย่างที่ยั่งยืนนานที่เราสามารถให้แก่ลูกเราได้คือ ปีก และ ราก
“ปีก” คือการศึกษาที่พ่อแม่พยายามส่งเสริมให้ลูกได้เรียนให้มากที่สุด เพื่อเป็นเครื่องมือในการประกอบอาชีพต่อไป เหมือนมีปีกที่แข็งแรงสามารถโบยบินไปหากินช่วยตัวเองได้
แล้วลูกส่วนใหญ่ก็บินจากไปจริงๆ จากพ่อแม่ ครอบครัว เพื่อหากิน เพื่อช่วยตัวเอง เพื่ออนาคตของเขา อาจมีใจนึกเป็นห่วงพ่อแม่บ้างแต่ก็ไม่มีเวลามาดูแลใส่ใจนัก เพราะปีกของเขาใหญ่และกว้างบินได้สูงและไกล จึงต้องบินไปไกลจากรังเก่ามากขึ้นทุกที
สังเกตว่าลูกยิ่งก้าวหน้าเท่าไร กิจกรรมทั้งเรื่องงาน สังคม และส่วนตัวของเขาก็มีมากขึ้น คำพูดเพราะ ๆ กริยาน่ารักที่เคยมีต่อกันก็ลดลง รวมทั้งคำพูดดี ๆ เช่น ขอบคุณ ขอโทษ คิดถึง รัก แทบไม่ได้ยินจากกันและกัน เพราะมันห่างหายไปพร้อมๆ กับกิจกรรมที่มากขึ้นเหล่านั้น
ผมจึงกลับมาคิดถึงมรดกอีกตัวหนึ่งคือ “ราก” ว่ามันน่าจะเป็นอะไรกันแน่ เพราะแต่ละคนก็ตีความไปคนละอย่าง
ผมคิดว่า “ราก” ในความหมายของผมน่าจะเป็น “คุณธรรม” ซึ่งไม่ใช่พันธุกรรมหรือ IQ ที่ได้จากพ่อแม่
คุณธรรมต้องอาศัยการอบรมสั่งสอนอย่างเหมาะสม ลูกจึงจะซึมซับสิ่งดี ๆ นี้ได้ บางครั้งก็ต้องอาศัยคนที่น่าเชื่อถือในสังคมช่วยสั่งสอนด้วย
ผมเคยมีประสบการณ์ไปฝึกสมาธิหลายครั้ง เขามักเชิญวิทยากรมาบรรยายเรื่องพระคุณพ่อแม่ ส่วนใหญ่จะเน้นเรื่องพระคุณแม่ วิทยากรบางคนมาแหล่ให้ฟังเลย หลาย ๆ คนก็ร้องไห้ซาบซึ้งคิดถึงพระคุณแม่ กลับไปก็ไปกราบขอบคุณแม่
ถ้าลูกได้รับการอบรมเรื่องคุณธรรมมากขึ้น แม้ต่อไปปีกที่กว้างใหญ่ของลูกจะทำให้บินไปได้ไกลแค่ไหนก็ตาม แต่รากคือคุณธรรมก็จะยังยึดเหนี่ยวความรู้สึกดีให้เขานึกถึงบุญคุณที่บุพการีมีต่อเขา ซึ่งรวมทั้งคนอื่น ๆ ที่เคยทำดีต่อเขาและอยากตอบแทนบุญคุณเหล่านั้น
ซึ่งเรียกว่าเป็นความกตัญญู+กตเวทีต่อบุพการีและคนอื่นที่มีบุญคุณทั้งต่อเขาและมนุษยชาติรวมทั้งแผ่นดินเกิดด้วย ซึ่งเป็นเครื่องหมายของคนดี จะมีคนนับถือ ยกย่อง เชื่อฟังและให้การสนับสนุนแม้จะไม่เก่ง ไม่รวย แต่คนก็สรรเสริญ
จิตใจของเขาจะอ่อนโยน ถ่อมตัวเป็น มีความเบิกบานในใจเป็นนิจ รู้สึกว่าตัวเองโชคดีที่มีคนมาทำดีกับเขา ความรู้สึกขอบคุณและอยากตอบแทนบุญคุณจะทำให้จิตใจอ่อนโยนยิ่งขึ้น รากของความดี (กตัญญูกตเวที) จะแผ่ไปได้กว้างใหญ่ไพศาลในจิตใจของเขามากขึ้น มีลักษณะของการเป็น “คนดี” มากขึ้นไม่ใช่เป็นเพียงแค่ “คนเก่ง”
คุณจะนำแนวคิดเรื่องการให้มรดกลูกที่เป็น “ปีก” และ “ราก” ไปใช้ในชีวิตจริงก็จะเป็นประโยชน์แน่นอน
อย่ามัวแต่ให้ “ปีก” จนลืมให้ “ราก” แก่ลูกอย่างที่เป็นอยู่ในปัจจุบันนี้เป็นส่วนใหญ่กันเลย
โดย ศ.ดร.นพ.วิทยา นาควัชระ
วันพฤหัสบดีที่ 25 มกราคม พ.ศ. 2561
บุตร - คาลิล ยิบราน
บุตรของเธอ...ไม่ใช่บุตรของเธอ เขาเหล่านั้นเป็นบุตรและธิดาแห่งชีวิต เขามาทางเธอ แต่ไม่ได้มาจากเธอ และแม้ว่าเขาอยู่กับเธอ แต่ก็ไม่ใช่สมบัติของเธอ เธออาจจะให้ความรักแก่เขา แต่ไม่อาจให้ความนึกคิดได้ เพราะว่าเขาก็มีความนึกคิดของตนเอง
เธออาจจะให้ที่อยู่อาศัยแก่ร่างกายของเขาได้ แต่มิใช่แก่วิญญาณของเขา เพราะว่าวิญญาณของเขานั้น อยู่ในบ้านของพรุ่งนี้ ซึ่งเธอไม่อาจเยี่ยมเยือนได้ แม้ในความฝัน...
เธออาจจะพยายามเป็นเหมือนเขาได้ แต่อย่าได้พยายามให้เขาเหมือนเธอ เพราะชีวิตนั้นไม่เดินถอยหลัง หรือห่วงใยอยู่กับวันวาน
เธอนั้นเป็นเสมือนคันธนู บุตรหลานเหมือนลูกธนูอันมีชีวิต ผู้ยิงเล็งเห็นที่หมายบนทางอันมิรู้สิ้นสุด พระองค์จะน้าวเธอเต็มแรง เพื่อว่าลูกธนูจะวิ่งเร็วและไปไกล
ขอให้การโน้มงอของเธอในอุ้งพระหัตถ์ของพระองค์ เป็นไปด้วยความยินดี เพราะว่าเมื่อพระองค์รักลูกธนูที่บินไปนั้น พระองค์ก็รักคันธนูซึ่งอยู่นิ่งด้วย
คาลิล ยิบราน แปลโดย ระวี ภาวิไล จากหนังสือ ปรัชญาชีวิต สำนักพิมพ์ผีเสื้อ, กรุงเทพ.
วันอังคารที่ 31 กรกฎาคม พ.ศ. 2555
น้องกาแฟไม่สบาย อาการน่าเป็นห่วงครั้งแรก
เมื่อประมาณวันพุธที่ 25 ก.ค. แม่โทรมาบอกว่าน้องกาแฟตัวร้อนไข้ขึ้น จะพาไปหาหมอแล้วนะ ...ก็ตกลง คุณย่าพาไปรพ.ธนบุรีหน้าปากซอย ป.ผาสุข
แม่กลับมาเล่าให้ฟังว่า พยาบาลจับกาแฟเช็ดตัว นายก็ร้องไม่ยอม, แบบจะเป็นจะตายเสียให้ได้. พยายาลเธอบอกว่า นี่คุณย่าอย่ายอมให้มากนะ เวลาร้องแบบนี้ เพราะเค้าร้องจะเอาชนะ ไม่ได้เจ็บปวดอะไร เดี่ยวจะเคยตัว ;)
หมอบอกว่าเป็นไข้หวัด หวัดลงคอ,แดงนิดหน่อย ก็จ่ายยามากิน กลับมาบ้านคืนวันนั้น ก็ไข้ขึ้นตัวร้อนจี๋เลย 39*C พวกเราก็จับเช็ดตัว และหยอดยาพาราเด็กให้ ตอนเช็ดตัวก็ร้องๆ ไม่ยอม จะหยอดยาก็ร้องๆ ไม่ยอม -_- กว่าจะเสร็จสิ้นพิธี
เช้าวันรุ่งขึ้นแม่ปริ๊น รู้สึกอย่างไรไม่รู้ ก็เลยว่าจะให้คุณย่าพาไปหาหมอที่รพ.วิชัยยุทธ อีกหนนึง
ช่วงสัปดาห์นี้ในกทม.มีข่าวเรื่อง โรคมือเท้าปาก ระบาดหนักมาก รร.สั่งปิดโรงเรียนทำความสะอาดกันยกใหญ่ เราเลยกลัวกับเค้าเหมือนกัน กันไว้ดีกว่าแก้ รู้แต่เนิ่นๆดีกว่า..จริงมั้ย
ไปรพ.วิชัยยุทธ ไม่ได้เจอคุณหมอเจตน์ เพราะไปเย็นแล้ว วันพฤหัสทั้งวันนายกาแฟก็ตัวรุมๆทั้งวัน ตกเย็นยังจะมีไข้สูงด้วย อาหารก็ไม่ค่อยยอมกิน กินแต่นม
หมอที่วิชับยุทธ สรุปว่า น้องกาแฟ ลำไส้อักเสบ !! ลำไส้อักเสบทำให้มีไข้ และท้องเสีย
*แปลกใจที่บอกได้ทั้งที่ O_O ไม่ได้เอาฉี่หรืออึไปตรวจหรอกนะ
จ่ายยามาหลายขนานเลยทีนี้ ยาลดไข้ที่มีส่วนผสมบูเฟนให้ทานหากมีไข้ถึง 39*C ยาลดไข้พาราเด็กแบบธรรมดา นมผงพิเศษสำหรับเด็กที่กระเพาะและลำไส้มีปัญหา ยาแก้แพ้ทั้ง capsule และซองผสมน้ำ(ของ meiji) เยอะ!
กลับมา..นายกาแฟยังคงไข้สูงสองคืนติด; คืนพฤหัส คืนวันศุกร์ วันเสาร์อาการเริ่มดีขึ้น แต่กลับมาผื่นแดงขึ้นเต็มตัวไปหมด..เค้าเรียกว่า ส่าไข้ เด็กๆมักจะเป็นเวลาจะหายไข้ พ่อมันเองก็เคยเป็น ย่าบอก :)
คืนวันเสาร์มีไข้นิดหน่อย ตัวรุมๆ พวกเราก็ไม่อยากจะพาออกไปเที่ยวในที่ที่คนเยอะๆแล้วกลัวจะไม่หายซักที
จนวันจันทร์ตอนค่ำกลับมาก็พบว่าลูกหายเป็นปกติแล้ว ผื่นแดงก็ไม่มีหน้าใสตัวใสเหมือนเก่าแล้ว :D
อุปนิสัยช่วงนี้ นายกาแฟเอาแต่ใจ และมักจะร้องไห้เหมือนจะเป็นจะตายเพื่อให้ได้สิ่งที่ตัวเองต้องการ
-_-"
อาการท้องเสีย ลำไส้อักเสบเป็นที่สงสัยของพวกเราว่า สองวันก่อนเกิดเรื่อง เกิดจากที่เรา อุ่นอาหารที่แช่แข็งเตรียมไว้ให้กาแฟกิน แต่มันเก่าเก็บไปหน่อยและไม่ได้ชิมหลังจากที่อุ่นร้อนเสร้จแล้ว กินไปได้สองสามคำลูกไม่ยอมกินอีก จนแม่ปริ๊นทดลองชิมเลยรู้ว่ามันเสียแล้ว ><"
แม่กลับมาเล่าให้ฟังว่า พยาบาลจับกาแฟเช็ดตัว นายก็ร้องไม่ยอม, แบบจะเป็นจะตายเสียให้ได้. พยายาลเธอบอกว่า นี่คุณย่าอย่ายอมให้มากนะ เวลาร้องแบบนี้ เพราะเค้าร้องจะเอาชนะ ไม่ได้เจ็บปวดอะไร เดี่ยวจะเคยตัว ;)
หมอบอกว่าเป็นไข้หวัด หวัดลงคอ,แดงนิดหน่อย ก็จ่ายยามากิน กลับมาบ้านคืนวันนั้น ก็ไข้ขึ้นตัวร้อนจี๋เลย 39*C พวกเราก็จับเช็ดตัว และหยอดยาพาราเด็กให้ ตอนเช็ดตัวก็ร้องๆ ไม่ยอม จะหยอดยาก็ร้องๆ ไม่ยอม -_- กว่าจะเสร็จสิ้นพิธี
เช้าวันรุ่งขึ้นแม่ปริ๊น รู้สึกอย่างไรไม่รู้ ก็เลยว่าจะให้คุณย่าพาไปหาหมอที่รพ.วิชัยยุทธ อีกหนนึง
ช่วงสัปดาห์นี้ในกทม.มีข่าวเรื่อง โรคมือเท้าปาก ระบาดหนักมาก รร.สั่งปิดโรงเรียนทำความสะอาดกันยกใหญ่ เราเลยกลัวกับเค้าเหมือนกัน กันไว้ดีกว่าแก้ รู้แต่เนิ่นๆดีกว่า..จริงมั้ย
ไปรพ.วิชัยยุทธ ไม่ได้เจอคุณหมอเจตน์ เพราะไปเย็นแล้ว วันพฤหัสทั้งวันนายกาแฟก็ตัวรุมๆทั้งวัน ตกเย็นยังจะมีไข้สูงด้วย อาหารก็ไม่ค่อยยอมกิน กินแต่นม
หมอที่วิชับยุทธ สรุปว่า น้องกาแฟ ลำไส้อักเสบ !! ลำไส้อักเสบทำให้มีไข้ และท้องเสีย
*แปลกใจที่บอกได้ทั้งที่ O_O ไม่ได้เอาฉี่หรืออึไปตรวจหรอกนะ
จ่ายยามาหลายขนานเลยทีนี้ ยาลดไข้ที่มีส่วนผสมบูเฟนให้ทานหากมีไข้ถึง 39*C ยาลดไข้พาราเด็กแบบธรรมดา นมผงพิเศษสำหรับเด็กที่กระเพาะและลำไส้มีปัญหา ยาแก้แพ้ทั้ง capsule และซองผสมน้ำ(ของ meiji) เยอะ!
กลับมา..นายกาแฟยังคงไข้สูงสองคืนติด; คืนพฤหัส คืนวันศุกร์ วันเสาร์อาการเริ่มดีขึ้น แต่กลับมาผื่นแดงขึ้นเต็มตัวไปหมด..เค้าเรียกว่า ส่าไข้ เด็กๆมักจะเป็นเวลาจะหายไข้ พ่อมันเองก็เคยเป็น ย่าบอก :)
คืนวันเสาร์มีไข้นิดหน่อย ตัวรุมๆ พวกเราก็ไม่อยากจะพาออกไปเที่ยวในที่ที่คนเยอะๆแล้วกลัวจะไม่หายซักที
จนวันจันทร์ตอนค่ำกลับมาก็พบว่าลูกหายเป็นปกติแล้ว ผื่นแดงก็ไม่มีหน้าใสตัวใสเหมือนเก่าแล้ว :D
อุปนิสัยช่วงนี้ นายกาแฟเอาแต่ใจ และมักจะร้องไห้เหมือนจะเป็นจะตายเพื่อให้ได้สิ่งที่ตัวเองต้องการ
-_-"
อาการท้องเสีย ลำไส้อักเสบเป็นที่สงสัยของพวกเราว่า สองวันก่อนเกิดเรื่อง เกิดจากที่เรา อุ่นอาหารที่แช่แข็งเตรียมไว้ให้กาแฟกิน แต่มันเก่าเก็บไปหน่อยและไม่ได้ชิมหลังจากที่อุ่นร้อนเสร้จแล้ว กินไปได้สองสามคำลูกไม่ยอมกินอีก จนแม่ปริ๊นทดลองชิมเลยรู้ว่ามันเสียแล้ว ><"
วันจันทร์ที่ 4 กรกฎาคม พ.ศ. 2554
เมื่อลูกได้หนึ่งเดือน
ตอนนี้นายกาแฟอายุครบเดือนกับอีกห้าวัน มีปัญหาที่คุณพ่อพบ และมาเขียนเอาไว้
หลังเลิกงานพ่อจะกลับจากที่ทำงาน มาช่วยคุณแม่ดูลูก มีโอกาสได้ช่วยคุณแม่ในยามดึก คุณแม่จะง่วงและเข้านอนไวหน่อย ถ้าหนูยังไม่หลับ พ่อจะต้องเป็นคนกล่อม พาลูกเข้านอน
ปัญหาที่เจอตอนนี้คือ เราไม่เปิดแอร์ห้องเย็นมากนัก พ่อซึ่งขี้ร้อนอุ้มลูก แกว่งไปมาบ้าง ผาดบ่าเดินไปมาบ้าง บางทีทำจนเหงื่อซึม ลูกก็เกือบหลับ,หลับไม่สนิท อาจจะเพราะความร้อนจากตัวพ่อนี่แหละ และที่สังเกตได้ชัดเจนคือหากพ่อตัวเหนียวแล้ว แต่ลูกก็ยังไม่หลับ ลูกจะงอแงไม่ยอมให้อุ้มแล้ว อุ้มท่าไหนก็ร้องซะจนหน้าดำ หน้าแดง ต้องส่งให้อากงอาม่าช่วยกล่อมให้นอนกันเลยทีเดียว
จะแก้ปัญหาเรื่องพ่อขี้ร้อนเหงื่ออกยังไงดี๊... -_-
หลังเลิกงานพ่อจะกลับจากที่ทำงาน มาช่วยคุณแม่ดูลูก มีโอกาสได้ช่วยคุณแม่ในยามดึก คุณแม่จะง่วงและเข้านอนไวหน่อย ถ้าหนูยังไม่หลับ พ่อจะต้องเป็นคนกล่อม พาลูกเข้านอน
ปัญหาที่เจอตอนนี้คือ เราไม่เปิดแอร์ห้องเย็นมากนัก พ่อซึ่งขี้ร้อนอุ้มลูก แกว่งไปมาบ้าง ผาดบ่าเดินไปมาบ้าง บางทีทำจนเหงื่อซึม ลูกก็เกือบหลับ,หลับไม่สนิท อาจจะเพราะความร้อนจากตัวพ่อนี่แหละ และที่สังเกตได้ชัดเจนคือหากพ่อตัวเหนียวแล้ว แต่ลูกก็ยังไม่หลับ ลูกจะงอแงไม่ยอมให้อุ้มแล้ว อุ้มท่าไหนก็ร้องซะจนหน้าดำ หน้าแดง ต้องส่งให้อากงอาม่าช่วยกล่อมให้นอนกันเลยทีเดียว
จะแก้ปัญหาเรื่องพ่อขี้ร้อนเหงื่ออกยังไงดี๊... -_-
วันพฤหัสบดีที่ 2 มิถุนายน พ.ศ. 2554
ชื่อจริงของเด็กชายกาแฟคร๊าบ
คุณพ่อคุณแม่เพิ่งจะมาเริ่มหาชื่อให้หนู จริงจังก็ตอนคลอดออกมาแล้ว เพราะว่าตำราที่คนไทยเราใช้นั้น สนใจเรื่องวันที่เกิด ตามตำราท่านเรียก ทักษา
ณ เวลานี้มันไม่ยากที่พ่อกับแม่จะมาหาชื่อกันเอง ไม่ต้องไปเสียเงินให้กับหมอดูนะ อากู๋กูเกิ้ลช่วยเราได้ :P จริงๆต้องบอกว่า หมอดูก็หากินกับ internet กันเยอะแล้ว และถ้าไม่ทุ่มเวลาซักหน่อยเค้าก็จะซื้อบริการการตั้งชื่อ
แต่นี่กาแฟเป็นลูกของพ่อ เป็นหลานของปู่เซ้งซะอย่าง ทำอะไรเองได้ต้องลองทำด้วยตัวเองก่อน ;)
รวบรวมเครื่องมือตังชื่อลูก เวบไซต์
1 http://www.kunawut.com/baby_name
ใส่เลขศาสตร์ ตามพลังที่ต้องการ จะมีรายชื่อออกมาให้เลือก (มีพวกอุตริมาใส่ชื่อแย่ๆลงไปเหมือนกัน) ข้อเสียของเวบนี้คือไม่มีความหมายครับผม
2 http://www.fortunename.com/numberlisttype1.php#19
อธิบายเลขศาสตร์ กลุ่มหมายเลขที่ให้คุณ
3 http://www.fortunename.com/index.php
ใส่ชื่อ-สกุล วันเกิดเพื่อให้ช่วยแปลค่าเลขศาสตร์ตามตำรา
4 http://www.zabzaa.com/%E0%B9%81%E0%B8%9B%E0%B8%A5%E0%B8%A8%E0%B8%B1%E0%B8%9E%E0%B8%97%E0%B9%8C/index.htm
ดิกออนไลน์ - ชื่อมงคล
5 สมบัติทางปัญญาของ วัดเกาะวาลุการาม
http://www.watkoh.com/forum/index.php?topic=3623.0
พ่อมาถูกใจชื่อจากเวบหัวข้อที่ 5 นี่แหละจ้ะ
ณ เวลาที่โพสนี้ได้รับความเห็นชอบจาก คุณแม่ และคุณย่าแล้ว
ดช.กาแฟจึงได้ชื่อจริงในวันนี้นี่เอง ได้ชื่อว่า ธรรมปกร นะครับลูก
Thampakorn Suvadhanabhakdi
ธรรมปกร แปลว่า ผู้สร้างคุณงามความดี
วันอังคารที่ 31 พฤษภาคม พ.ศ. 2554
วันจันทร์ที่ 30 พฤษภาคม พ.ศ. 2554
บันทึก ณ วันเกิดของลูกกาแฟ
ตอนนี้พ่อกับแม่ยังไม่มีชื่อจริงให้นะครับ
ลูกเกิดวันจันทร์ที่ 30 พ.ค. 2554 เวลา 14:13น. น้ำหนัก 4008กรัม,สี่กิโลแหน่ะ
ตัวยาว 51 ซ.ม. [update] 1 พ.ค. 2554 จากการตรวจเพื่อหาโรคที่อาจหลบซ่อน เราได้รู้ว่าลูกเลือดกรุ๊ปโอ เหมือนพ่อกับแม่นะ
คุณหมอไพบูลย์ จิิตติวานิชเป็นคนทำคลอดให้
คุณหมอเด็กของลูกชื่ออร่ามศรี
คุณแม่ปริ๊นต์เล่าว่าตอนผ่าออกรู้สึกตัวตลอดเวลา พอได้ยินเสียงร้องครั้งแรกน้ำตาไหลด้วยความปิติ คุณแม่ดูร่างกายแข็งแรงดีนะ ลูกเจอหน้าคุณแม่ครั้งแรก พยาบาลเค้าพามาดูดนม กระตุ้นน่ะ
เดี๋ยวนึกอะไรออกจะมาเขียนเพิ่มนะครับ <3
ลูกเกิดวันจันทร์ที่ 30 พ.ค. 2554 เวลา 14:13น. น้ำหนัก 4008กรัม,สี่กิโลแหน่ะ
ตัวยาว 51 ซ.ม. [update] 1 พ.ค. 2554 จากการตรวจเพื่อหาโรคที่อาจหลบซ่อน เราได้รู้ว่าลูกเลือดกรุ๊ปโอ เหมือนพ่อกับแม่นะ
คุณหมอไพบูลย์ จิิตติวานิชเป็นคนทำคลอดให้
คุณหมอเด็กของลูกชื่ออร่ามศรี
คุณแม่ปริ๊นต์เล่าว่าตอนผ่าออกรู้สึกตัวตลอดเวลา พอได้ยินเสียงร้องครั้งแรกน้ำตาไหลด้วยความปิติ คุณแม่ดูร่างกายแข็งแรงดีนะ ลูกเจอหน้าคุณแม่ครั้งแรก พยาบาลเค้าพามาดูดนม กระตุ้นน่ะ
เดี๋ยวนึกอะไรออกจะมาเขียนเพิ่มนะครับ <3
วันจันทร์ที่ 14 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2554
For the mommy,
Thank you to be with me
Thank you that you take care of our baby when he's still in your body
If there were no words
No way to speak
I would still hear you
If there were no tears
No way to feel inside
I'd still feel for you
And even if the sun refuse to shine
Even if romance ran out of rhyme
You would still have my heart
Until the end of time
You're all i need
My love, my valentine
All of my life
I have been waiting for
All you give to me
You've opened my eyes
And showed me how to love unselfishly
I've dreamed of this a thousand times before
In my dreams i couldnt love you more
I will give you my heart
Until the end of time
You're all i need
My love, my valentine
La da da
Da da da da
And even if the sun refuse to shine
Even if romance ran out of rhyme
You would still have my heart
Until the end of time
Cuz all i need
Is you, my valentine
You're all i need
My love, my valentine
Thank you to be with me
Thank you that you take care of our baby when he's still in your body
If there were no words
No way to speak
I would still hear you
If there were no tears
No way to feel inside
I'd still feel for you
And even if the sun refuse to shine
Even if romance ran out of rhyme
You would still have my heart
Until the end of time
You're all i need
My love, my valentine
All of my life
I have been waiting for
All you give to me
You've opened my eyes
And showed me how to love unselfishly
I've dreamed of this a thousand times before
In my dreams i couldnt love you more
I will give you my heart
Until the end of time
You're all i need
My love, my valentine
La da da
Da da da da
And even if the sun refuse to shine
Even if romance ran out of rhyme
You would still have my heart
Until the end of time
Cuz all i need
Is you, my valentine
You're all i need
My love, my valentine
สมัครสมาชิก:
ความคิดเห็น (Atom)